نامه حجت‌الاسلام علی کشوری به دکتر محمد رضا ظفرقندی درباره تعریف جدید واکسن: دانش ایمونولوژی را ارتقاء داده ایم/ وزارت بهداشت از واکسن های قدیمی استفاده نکند.

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم

جناب آقای دکتر محمد رضا ظفرقندی

وزیر بهداشت و درمان و آموزش پزشکی جمهوری اسلامی ایران

سلام علیکم

با توجه به جایگاه مهم ارتقای ایمنی بدن و نقش بسیار مهم این موضوع در امنیت ملی؛ لازم گردید درباره تعریف جدید واکسن نکاتی را با جنابعالی در میان بگذارم. توجه به این نکات مهم مزایایی همچون ارتقای سطح سلامت جامعه و تحقق پیشگیری از بیماری و بالتبع کاهش هزینه های بسیار بالای وزارتخانه درمان و بهداشت را به ارمغان می آورد. (ان شاء اللّه)

نکته اول: با توجه به گزارش های متعدد و یقین آور جهانی، ملی و محلی درباره عارضه های جانبی و ناخواسته واکسیناسیون به شیوه فعلی؛ پیشنهاد می شود تصمیم سخت و شجاعانه تحول در روش های قدیمی واکسیناسیون را اتخاذ کنید و‌ زمینه تجربه و کارآزمائی "واکسن های شئ پایه" حوزه علمیه قم به صورت عمومی تر را فراهم آورید. بی شک آیندگان شجاعت جنابعالی در مقابله با شیوه‌های کهنه درمان و پیشگیری را خواهند ستود و سرمایه عظیم الشأن رضایت الهی را با حرکت در این مسیر به دست خواهید آورد.

نکته دوم: واکسن های شئ پایه حوزه علمیه قم -که در مقام کارآمدی آزمون های موفق و متعددی را تجربه کرده اند - در حوزه روش تحقیق بر اساس "روش تحقیق مبتنی بر اشراف "و در حوزه مبانی نظری بر مفاهیم و اصولی مانند: ۱- تسخیر شئ پایه انسان در عالم، ۲- ابتناء جسم انسان بر طبایع اربعه، ٣- تفصیل الجسم صحیح  و ۴- وجود سه نوع سیستم ایمنی در بدن انسان (شامل : ۱- ایمنی طبیعت پایه، ۲- ایمنی محوری و ۳- ایمنی عضو محور و بخشی) اتکاء دارند. (مبانی نظری تعریف جدید واکسن در الگوی فقهی اَمان تبیین  شده است.)

نکته سوم: واکسن های شئ پایه حوزه علمیه قم -علاوه بر اتکاء به مفاهیم فوق الذکر- بر اساس ارایه یک تعریف دقیق از اجزای سیستم ایمنی بدن تئوریزه می شوند. توضیح بیشتر اینکه: دانش فعلی ایمونولوژی؛ در توصیف اعضاء و اجزای مرتبط با ایمنی در بدن مانند: کلیه ها، طحال، پوست، استخوان، معده، روده، آپاندیس، غشای مخاطی و اسید معده بحث های ناقصی ارائه می کند؛ ولی درباره نقش مهم قلب، بلغم، مرار، ریح، دم و نقش برخی از اعضای دیگر در ارتقای ایمنی بدن مانند: مو، ناخن، ناف، ابرو و...  تقریباً سکوت کرده است. در نظریه فقهی اَمان درک کاملتری از نقش اعضای بدن در تحقق ایمنی در سه محور ۱- ایمنی طبع پایه ( نقش طبایع اربعه در ایمنی بدن)، ۲- ایمنی محوری (نقش قلب در ایمنی بدن) و ۳- ایمنی عضو پایه و بخشی (تبیین نقش همه اعضای بدن در ایمنی) ارائه می شود.

نکته چهارم: واکسن های شئ پایه حوزه علمیه قم علاوه بر اتکاء به تعریف دقیق تر از اجزای سیستم ایمنی بدن بر اساس ارائه درکی دقیق از دو موضوع: ۱- شناخت خاصیت های عمومی و بخشی اشیاء مرتبط با ایمنی بدن و ۲- شناخت مجاری مرتبط با استعمال و مصرف واکسن تئوریزه شده اند. توضیح بیشتر اینکه: در تعریف جدید واکسن ۱۰ عملکرد مادر و عمومی برای ارتقای ایمنی بدن و حدود ۱۰۰ عملکرد بخشی مرتبط با این موضوع را کشف و معرفی کرده ایم. مبتنی بر این مفاهیم پایه، تمرکز ایمونولوژیست های محترم بر استفاده از ریزاندامگان‌های کشته یا ضعیف‌شده، ویروس یا باکتری یا پروتئین‌های آنتی‌ژنیک مرده را غیر صحیح و پر عارضه میدانیم. همچنین در الگوی جدید ارتقای ایمنی بدن، مجاری استعمال و مصرف و تزکیه بدن را توسعه داده ایم و از ۹ مجرای مشخص برای ارتقای سیستم ایمنی بدن بهره می بریم و از تمرکز بر تزریق مستقیم دارو به هضم چهارم فاصله خواهیم گرفت.

جمع بندی بحث: واکسن های شئ پایه حوزه علمیه از حیث مبانی نظری و روش تحقیق، از حیث ارایه تعریف متفاوت از اجزای سیستم ایمنی، از حیث شناخت خاصیت های عمومی و بخشی ایمنی آفرین اشیاء و از حیث مجاری استعمال واکسن با تعریف های قدیمی و پرعارضه واکسن تفاوت تعریفی و کاربردی دارند و در مقام عمل قدرت ایمنی بخشی بسیار بالائی را تجربه کرده اند.(به فضل الهی)

علی کشوری (دبیر شورای راهبردی الگوی پیشرفت اسلامی)

دوشنبه ۱۶ جمادی الاول ۱۴۴۶ مصادف با ۲۸ آبان ۱۴۰۳ - قم