بسم الله الرّحمن الرّحیم
همانطور که قبلاً عرض کرده بودیم: زبان شارع را تأسیسی می دانیم. شارع زبان تفاهم و تخاطب خود با افراد را بر اساس ۹ اصل پایه گذاری کرده است و این ۹ اصل با تفصیل شارع مورد عنایت عرف و بناهای عقلائی نمی باشد. شارع بر اساس ۹ محور زیر به تنظیم روابط انسانی در حوزه های سیزده گانه کمک می کند و اصطکاک در روابط انسانی را به چالش می کشد.
۱- تخاطب مبتنی بر اصل ظرفیت، ۲- تخاطب مبتنی بر تأمل، ۳- تخاطب مبتنی بر مُکث، ۴- تخاطب مقایسه ای، ۵- تخاطب همراه با نُصح، ۶- تخاطب مبتنی بر منزلت های زمانی و مکانی، ۷- تخاطب مبتنی بر انفتاح، ۸- تخاطب مبتنی بر سیاق و ۹- تخاطب مبتنی بر کمیت؛ ساختار مدنظر شارع در تفاهم زبانی را تبیین می کند.
ساختار زبانی شارع را از مجموعه ۱۳ دسته آیات و روایات روشی استنباط کرده ایم. البته در بحث های اصولی فقه البیان، میان مفهوم احکام امضایی (ادله امضایی بودن برخی از احکام هم مخدوش است) و مفهوم امضائی بودن زبان شارع تفاوت قائل شده ایم و این دو مفهوم را به صورت مجزا بررسی می کنیم.
حجت الاسلام علی کشوری- مقایسه فهرست مباحث اصولی کفایة الاصول با فهرست مباحث اصولی فقه البیان
شنبه ۱۶ مهر ۱۴۰۱ - قم
پیشنهاد مطالعه:
زبان شارع مبتنی بر تحریک فکر تأسیس شده است