بسم الله الرّحمن الرّحیم
یکی از ابواب فقه نظام، فقه العبرة است. در این باب فقهی مجموعه ای از نظریات فقهی مانندِ ۱- الگوی فقهی روایت میراث فرهنگی و ابنیه تاریخی، ۲- جانمائی صحیح و محله محور آرامستانها، ۳- تبیین مناسک احترام و بزرگداشت پدربزرگ ها و مادربزرگ ها (احترام به بزرگان فامیل باعث گسترش تجربه و برکت در خانواده ها است)، ۴- الگوی فقهی سفر و گردشگری ، ۵- الگوی فقهی ثبت تجربه های عمل به آیات و روایات (تجربه نگاری فقهی) و.... مطرح شده است.
همانطور که اشاره گردید: ثبت و بیان تجربه های افراد در عمل به آیات و روایات، یقین آفرین و زیاد کننده عقل و هدایت است و لازم است تا نهضتی عمومی برای روایت تجربه های فقهی به وجود بیاید.(الإمام علیّ علیه السلام :العَقلُ حِفظُ التَّجارِبِ ، وخَیرُ ما جَرَّبتَ ما وَعَظَکَ . نهج البلاغه)
به عنوان مثال: در دوران فتنه کرونا حدیث صحیح العَدوى لیسَت بِحَقٍّ (نهج البلاغه) را تجربه کردیم و امروز با یقین بیشتری تفاوت های شیوع بیماری و سرایت بیماری را تبیین می کنیم. توضیح بیشتر اینکه: پزشکان سلول پایه به غلط معتقدند که: بیماری از یک انسان به یک انسان دیگر سرایت می کند و پروتکل های مدیریت کرونا را بر اساس ایده معیوب نفی و تضعیف سرایت بیماری تنظیم کردند. تجربه روبوسی و معانقه حداکثری با بیماران کرونایی شدید -توسط بسیاری از مردم- نشان داد که مفهوم سرایت بیماری از یک فرد به فرد دیگر حقیقت ندارد و در واقع گزاره طبی العَدوى لیسَت بِحَقٍّ (نهج البلاغه) مجدداً به صورت تجربی اثبات گردید. امام علی علیه السلام درباره نقش استیناف دهنده و مجدد تجربه در اثبات امور فرموده اند: فِی التَّجارِبِ عِلمٌ مُستَأنَفٌ (کافی عن جابربن یزید عن الإمام الباقر )
در نظریه فقهی پیشگیری ساختاری از بیماری، مفهوم شیوع بیماری -به معنای گسترش عامل ایجاد کننده بیماری- را پذیرفته ایم و از آن دفاع استدلالی و تجربی می کنیم. در دوران شیوع بیماری کرونا، عوامل مشترکی مانند: ۱- گسترش عوامل بیوتروریسم، ۲- آلودگی گسترده بدن مردم به وسیله غذاهای ضد مزاجِ صنعتی، ۳- گسترش عامل بسیار مهم ترس در جامعه (ترس عامل اصلی تضعیف قلب و سیستم ایمنی بدن است) و ده ها عامل دیگر به شیوع این بیماری کمک جدی کرد. به عبارت ساده تر در طول دوران فتنه کرونا: بیماری کرونا به وسیله عواملی شیوع یافت؛ ولی از فردی به فرد دیگر سرایت نکرد!
پیشنهاد اصلی الگوی فقهی تجربه نگاری به همه مومنان این است؛ که با ثبت تجربه های شخصی خود در عمل به آیات و روایات، لشگری تبیین کننده در مقابل علوم غلط غربی خلق کنید و علوم صحیح اهل بیت علیهم السلام را نشر دهید. در نشست تخصصی تجربه نگاری فقهی -علاوه بر تبیین تفاوت های تجربه پوزیتویستی با تجربه فقهی و تبیین تأثیرات تجربه بر هدایت و گسترش عقل - مراحل چهار گانه نگارش یک تجربه فقهی را شرح خواهیم داد. به فضل الهی
حجت الاسلام علی کشوری(مدیر مدرسه فقهی هدایت)
۱۵ شعبان ۱۴۴۳ (روز تولد امام منتظر) - حوزه علمیه قم